|
даъволари ноҳақлигини баён қилиб, уларни рад этиб, Ўз пайғамбари Муҳаммад с.а.в.га, биз ботил динлардан юз ўгириб, ҳақ динга мойил бўлган, ўзи мушриклардан бўлмаган Иброҳим а.с.нинг динига эргашамиз, денг деб ваҳи қиляпти.
Бу ерда яҳудлар ва насороларга таъриз (ишора, қочирим) билан уларнинг дини ботил, ўзлари эса динини бузган мушриклар экани айтиляпти.
يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ
– „Улар (Тавротдаги Муҳаммад алайҳис-саломнинг пайғамбар бўлишлари ҳақидаги) сўзларини ўз ўринларидан ўзгартирадилар“. [5:13]
Шунингдек, улар Аллоҳнинг боласи бор, деган туҳматни ҳам қилишди. Аллоҳ улар айтаётган нуқсондан Пок.
وَقَالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللّهِ وَقَالَتْ النَّصَارَى الْمَسِيحُ ابْنُ اللّهِ
– „Яҳудийлар: «Узайр Аллоҳнинг ўғли», дедилар. Насронийлар: «(Исо) Масиҳ Аллоҳнинг ўғли», дедилар“. [9:30]
Ибн Жарир Абдуллоҳ ибн Сурайё Аъвардан ривоят қилишича, у Пайғамбар с.а.в.га, эй Муҳаммад фақат бизнинг динимизгина ҳидоятдир, бизга эргаш, шунда ҳидоят топасан, деган экан. Насоролар ҳам худди шунга ўхшаган гапни айтишибди. Шунда Аллоҳ Таоло мана шу оятни нозил қилибди.
قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفاً وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ
((Эй Муҳаммад) Айтинг: балки биз ҳақ йўлдан тойилмаган, мушриклардан бўлмаган Иброҳим динига эргашамиз). Бу оят улар айтаётган гапнинг нотўғрилигини кўрсатувчи раддиядир. Шунингдек, унда Иброҳим а.с. яҳудий ҳам насроний ҳам бўлмаган, у кишининг дини бошқа дин бўлган, деган маъно ҳам бор.
(حَنِيفاً ) ботил динлардан ҳақ динга мойил бўлувчи. Иброҳим а.с. шу ном билан номланди. (حَنِيفاً ) Чунки у киши Аллоҳнинг ҳақ динига мойил бўлиб, Аллоҳга бўйсунди, мусулмон бўлди.
(الحَنَف ) сўзи аслида мойил бўлиш, эгилиш, қийшайиш маъноларини англатади. Қийшиқоёқ сўзи ҳам шундан чиққан. Бир оёғининг бармоқлари бошқа оёғининг бармоқлари тарафга эгилган, мойил бўлган кишига қийшиқоёқ, дейилади.
2- Кейин Аллоҳ Таоло мўминларга хитоб қилиб, Аллоҳга ҳамда Иброҳим, Исмоил, Исҳоқ, Яъқуб ва ўша уруғ-авлодга нозил қилинган нарсага, Мусо, Исо а.с.ларга нозил қилинган нарсага имон келтиришга, пайғамбарларни бир-биридан ажратмасликка буюради. Биз яҳудлар ва насороларга ўхшаб, уларнинг айримларига имон
22-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208